taylanercan@hotmail.com
Bereketin fışkırdığı,bolluğun çok olduğu bu toprakların adıdır Anadolu...
Emeği ile mücadele edene karşılığını vermiş,
Vatan diyene kollarını açmıştır her daim.
Tek dişi kalmış canavarların iştahı bu yüzdendir.
Sömürünün bitmeyen emelleri için akan kan bitmemiştir hiç bir vakit.
O yüzden oyunlar sona ermez bu coğrafyada,
Oynanan oyunlara inat yürekli kadınları hiç bitmez Anadolu’da...
93 harbinde,Rus askerleri Erzurum'a dayandığında taş ile sopa ile karşı durmuştu Nene Hatun.
İngiliz çizmeleri altında ezilirken İstanbul,
Kadın başına kürsüde heyecanlandırmıştı yılgın halkı Halide Edip.
Cephane ıslanmasın diye bebeğinin battaniyesi ile sarmıştı mermiyi Şerife bacı.
Eşi şehit olduğunda kadınlardan birlik kurarak düşman ile göğüs göğüse çarpışmıştı Kara Fatma.
Yunana karşı vatanı savunurken başından vurularak şehit düşmüştü Gördesli Makbule.
Narin elleri,cılız bedenleri ile düşman karşısında kocaman yürekleri ile mücadele etmişlerdi Tayyar Rahime,Çete Emir Ayşe...
Atatürkçülük yolunda milim taviz vermeden gericiliğe karşı amansız mücadele esnasında,
Evine gelen bomba paketinin elinde patlaması ile dünyadan göçüp gitmişti Bahriye Üçok.
Cumhuriyet kadını,mücadelenin vücut bulmuş haliydi Türkan Saylan...
Bu topraklar bunca ihanete rağmen böyle yürekli kadınları çıkarttı her zaman.
Kimi cephede mücadele etti,kimisi Türkiye'nin her yerine güneş doğsun diye didindi durdu kuş yürekleriyle.
Kimisi kürsüde çağdaşlık yolunda taviz vermeden ömür tüketti,
Kimi kardelen çiçeği oldu,tohum verdi toprağa,yeni yeni kardelenler fışkırdı...
Hepsinin yüreğinde bağımsızlık vardı,hepsi Türk kadını için azim ile mücadele etti.
Hepsi Atatürk aşığı,kurduğu cumhuriyetin eli öpülesi kadınlarıydı.
Tansel Çölaşan ;
Atatürkçülükten milim taviz vermeyen,cumhuriyetin son kadınıdır.
Fetö ülkeyi ele geçirme noktasında Ergenekon kumpasını sahneye sürerken
Ve Atatürkçü yurtseverlere terörist damgası vurulup hapse atılırken,
Atatürkçülüğe zararlı bir düşünce muamelesi edilirken,
Kadın başına elini değil,gövdesini taşın altına koyarak yere düşen bayrağı kaldırdı,
Omuzladı,sırtladı...
Atatürkçülerin telefonlara çıkmadığı dönemde,biz ne zaman dernek üyesi olduk deme dönekliğini gösterdiklerinde,
Korkmadı,sinmedi,gelen teklifi kabul ederek Atatürkçü Düşünce Derneği Genel Başkanlığı koltuğuna oturdu...
Sırf inandığı ve çok sevdiği Atatürk ismi için…
Oysa iktidar ile cemaatin ortak oldukları vakit,
İktidarın ne istediniz de vermedik sözlerinin söylendiği tarihte,
Fetönün ''gerekirse mezardakileri kaldırıp AKP ye oy verdirin''talimatını örgütüne emrettiği süreçte
Atatürkçüler avlanıyordu arsızca.
Türk bayrağı ile kalpaklı Atatürk posterlerinin taşınmasının suç olduğu günlerde
Binlerce yurtsever Atatürkçüyü Silivri önünde topladı,direnin dedi korkusuzca.
Bocalama halindeki derneği toparlıyor,kurumsal bir kimliğe kavuşturuyordu yürek vererek,bedel ödeyerek.
Danıştay başında iken milim taviz vermediği Atatürkçülüğünü
Genel başkanlığının son gününe kadar devam ettirdi yılmadan,usanmadan.
4 dönem Genel Başkanlığı süresinde dönüp arkaya baktığında
Kurumsal bir kimlik kazanmış,toplum tarafından güven duyulan bir Atatürkçü Düşünce Derneği bırakmanın haklı gururunu yaşıyor.
Emeğine,mücadele azmine sağlık Atatürk'ünkızı,
Ödün vermez ilkelerine,milim taviz vermez duruşuna bin teşekkür Cumhuriyetin son kadını.
Ellerinden ellerinden öperim…
T.Devrim Ercan